Terugblik en toekomst
In de nadagen van het afgelopen jaar zaten enkele mannen van de harde kern – ook bekend als de F-side van de Franciscushof – bijeen op een uitermate druilerige ochtend. Embedded Verslaggever HP wenst u overigens alle goeds toe voor het prille jaar 2025, mede namens de Redactie van De Jobstijding.
Waarvoor was de harde kern bijeen op die trieste maandagochtend na de Kerst? Niet om te werken natuurlijk, maar voor overleg hoe het nou verder moet. Aansturen en zo.
De gemiddelde leeftijd lag op de tachtig. Ja, Bart was er ook, maar hij is al geestelijk volwassen. Arbeid, ook figuurlijk bekeken, valt van dit stel niet meer te verwachten. Bart kan nog wel werken, hij is pas drieënzeventig, maar hij werd vastgebonden. De tuin is nu in rust behalve de koolplanten en de winterwortels, die zijn nog druk.
Het overleg over de toekomst duurde niet lang. Aad was er niet bij, dus dat scheelt.
Maar als het verleden ter sprake komt, dan duurt dat eindeloos! Vanzelf werd het tijd voor de koffie. Als je deze Ouwe Manne vraagt waarom ze op de tuin komen, dan zeggen ze allemaal: Voor de koffie. Niet dat die lekker is ofschoon Bart voor kerstbrood had gezorgd, maar gewoon voor de gezelligheid. Er wordt gepraat en gelachen, de hond Jacky krijgt een aai. Aad, onze Slavendrijver, was er niet bij. Dat scheelt.
Nadat de ziektes waren doorgenomen, vertelde Bart van zijn arbeidsverleden. Hij had lang op De Betuwe gewerkt, op de jamafdeling. Daar werd al met computers en schermpjes gewerkt – en dat in negentienzoveel! In die tijd ging dat nog met ponskaarten, kent u ze nog? Voor de jonge lezertjes: de ponskaart is uitgevonden door de heer Hollerith en bevat allemaal gaatjes. Al eerder had de heer Jacquard iets soortgelijks uitgevonden voor weefstoelen. Kijkt u het maar na bij Wikipedia. Die ponskaarten werden gebruikt bij de jambereiding. Je kunt er bijvoorbeeld grondstoffen mee afwegen of potten afvullen.
Nu had Bart, slim als hij is, de ponskaart met één gat uitgevonden.
