|
|
Mehmet, onze hondenfluisteraar
|
|
|
De man die alles kan, is Mehmet. Er is niets wat hij niet kan, iedereen die met Mehmet reist, voelt zich direct veilig omdat hij overal goed in is. Hij repareert en maakt al lopende dingen. Mehmet maakt tijdens alle trektochten vrienden en dat zijn mens en dier! De honden zijn tijdens de trektochten pas écht een karavaan. Ze wachten op hem nachtenlang en sommige zelfs een jaar! Ze blaffen al als ze horen dat hij eraan komt. Als hij fluit, wordt het beestje dol enthousiast, de hond in kwestie kent hem al sinds hij jong was en elke keer knuffelen ze elkaar. Tijdens de wandelkaravaan lopen veel mensen achter Mehmet aan. Zo voelen ze zich veilig en als de weg rustig is, maakt hij een wandelstok, snijdt hij worstjes voor de viervoeters en ziet hij laserscherp wat er gebeurt. Als een havik spot hij fruit dat precies rijp is en voorziet hij alle wandelaars van wat lekkers.
Dan is het nog puzzelen met de koffers en tassen. Als de auto door Mehmet is ingedeeld, zijn er zeker 2 à 3 meer plaatsen in de auto dan als anderen dat doen. De lijst is zo'n beetje oneindig en dan heb ik het alleen nog maar over een paar dingen die me zo te binnen schieten. Ik vergeet bijvoorbeeld dat hij alle wandelaars over de rivieren zet, wandelkaravaan 2023 is namelijk natter dan nat. Om Mehmet een klein beetje in het zonnetje te zetten op deze stormachtige wandelkaravaan, maakten we een toepasselijke stempel voor hem. De stempel werd overhandigd door Leni, die ook net een stempel had gekregen. Mehmets stempel luidt, ‘de officiële Sufi Trail hondenfluisteraar’.
Maar wie de eer heeft Mehmet te leren kennen weet dat dat maar een klein onderdeel is van wat Mehmet allemaal kan. |
|
|
De wandelkaravaan naar het licht
|
Het Anatolische plateau in Turkije is een prachtige plek om te verkennen, vooral voor wandelliefhebbers. De wandelkaravaan uit Den Haag stopte in 2022 in Eskişehir en dit jaar komen we samen in Eskişehir om van daaruit de pelgrimstocht naar Konya voort te zetten. Helaas hebben we elke dag te kampen met regen, waardoor onze reis een stuk uitdagender werd. Het begon met een lichte miezerregen, maar al snel veranderde het in onweer, stortbuien en er ging geen dag voorbij zonder poncho. Dit mocht de pret van de wandelaars niet drukken. We houden de moraal hoog en genieten van de prachtige hagelstenen en mooie schuilplekjes. En elke dag komen we aan als verzopen katten en is veelal alle kleding doorweekt. We wilden toch een avontuurlijke reis, en zo geschiedde. Fikri zei: geen zorgen, het worden 40 kleurrijke dagen. We genieten volop van de droge tijden en de zon die zo nu en dan doorbreekt. We kennen elkaar al van de vorige reis en ook Karien en Sayfollah die voor het eerst meelopen voelen zich opgenomen in de wandelfamilie. Je moet het toch met elkaar rooien en roeien door weer en wind. Dat is de groep wel toevertrouwd en we voelen ons er elke dag dankbaar voor. We hebben ook zo nu en dan gasten die even bij de wandelkaravaan komen schuilen. Wat dat betreft hebben we al een mooie basis opgebouwd, vorig jaar. Natalia Mihai verrast ons in Çukurca, Murat in Eskişehir en Linda aan het begin met de Yalova-groep. We jaar ook over theehuis Fred. Doordat er een echte Turkse thee-waterkoker is aangeschaft, kunnen we, mits er elektriciteit is, zo een theecafé opzetten. Het is al in enkele dorpen waar we kampeerden erg gezellig.
We hebben al zoveel avonturen meegemaakt; het is haast niet bij te houden en er wordt gelukkig veel gelachen. Er zijn veel schrijvers bij de wandelaars en de avonduren worden gebruikt om alle verslagen bij te werken.
Hieronder kun je de PolarSteps, pindats, en blogs lezen van de wandelkaravaan 2023 die op 15 juni hoopt aan te komen in Konya.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Meer stempelpunten aan de route:
Hakan Karabaşoğlu (voor Günüören) |
Afgelopen jaar hebben enkele pelgrims nieuwe vrienden gemaakt. Nu we met de wandelkaravaan langs kwamen, werden we hartelijk ontvangen door Hakan. Hij wist alles van onze droom: het markeren en het belang van het Sufi Trial paspoort. Hij had Jesus gesproken en hij had gekampeerd in hun tuinhuisje. Het is een prachtig tuinhuis dat lijkt op een soort houten wachttoren. Het is vlak voor het dorpje Günüören en we kwamen exact op het juiste moment langs met onze groep. Ze waren zelf ook net aangekomen om het huisje in te richten, klaar voor gebruik. Het huisje was net op orde en de dame van het tuin (huis) had bloemetjes en eten meegenomen.
We aten samen een heerlijke lunch en Sedat ging gelijk in de ontwerpmodus die dag, zodat ze gelijk hun stempel hadden voor de komende wandelaars. Of fietsers natuurlijk, alhoewel ik meen dat het wel echt een wandelroute is. Hakan en zijn familie zijn er meestal in het weekend, maar hun adres zal ook opgenomen worden in de Sufi Trail accommodatielijst als kampeerspot. Een grote aanwinst voor het aaneenrijgen van steunpunten. |
|
|
|
|
|
|
Rezayi Arslanboğa (Yenikoy)
Al vrij vaak komen we langs Yeniköy en ontmoeten daar Rezayi, hij ondersteunt wandelaars, fietsers en kent ons al sinds onze eerste reis in 2016. Deze reis kwam het er eindelijk van hem zijn stempel te geven als steunpunt. In het dorp is een Romeinse pilaar als monument neergezet. We moeten er altijd een beetje om lachen, maar het is wel zo dat het normaal inderdaad in musea staat.
Heel toepasselijk, eindelijk een officiële stempel voor Rezayi die een echte steunpilaar voor de pelgrims onderweg is. |
|
|
|
|
Kerem Er (Sarıcailyas)
|
Voor het eerst dit jaar hebben we gekampeerd in het Muhtar huisje aan het meer bij Sarıcailyas. De zoon van de muhtar, een kleine turf, vond het reuze-interessant en maakte een praatje met Sedat. Ze konden het samen goed vinden en Sedat merkte op dat hij een stempelpunt kon worden voor nieuwe reizigers. De zoon nam de nieuwe taak graag aan, maar opperde wel dat hij met zijn nieuwe functie een Sufi petje nodig had. Sedat gaf zijn petje en voilà onze jongste stempelaar staat klaar. Als je hem ziet: zijn naam is Kerem. |
|
|
|
