In 2012 vond ik dat de turnsters die op een wat hoger niveau aan de wedstrijden wilden meedoen, wat meer trainingsuren per week nodig hadden. In samenwerking met het toenmalige bestuur heb ik toen de selectiegroep opgericht. Door twee uur per week extra te trainen, konden onze turnsters beter meekomen op de regionale en provinciale wedstrijden. Het niveau van de club ging omhoog! Ruim 10 jaar heb ik de selectiegroep met heel veel plezier gegeven. Het steeds weer bedenken van nieuwe oefeningen om toffe elementen aan te leren is altijd weer een leuke uitdaging. Het is genieten om te zien hoe een turnster groeit en haar eigen grenzen blijft verleggen. Ik heb in al die jaren dat ik al bij WGV (en andere clubs) lesgeef gezien dat je het enthousiasme dat je zelf als trainer in je lessen stopt, dubbel en dwars terugkrijgt van de kinderen. Dat geeft energie en maakt het zó leuk om te doen!
Het is dan ook best wel met een dubbel gevoel, dat ik besloten heb om nu het stokje over te dragen. Ik merk dat ik, nu ik twee kleine kinderen heb (Éli wordt na de zomer twee en Lara is drie maanden), niet meer met dezelfde energie de lessen kan voorbereiden. De wil is er nog steeds, het enthousiasme ook zeker wel, maar het lukt me niet om voldoende tijd te vinden. Omdat de groep dat wel verdient en nodig heeft, heb ik besloten om er (voorlopig) mee te stoppen. Ik zeg voorlopig, want ik draag de vereniging nog steeds een heel warm hart toe en wellicht dat ik er over een paar jaar weer in spring! Voor nu is het beter dat de volgende generatie (oei, wat klink ik dan oud!) het stokje van mij overneemt.
Merel en Renee zaten bij de eerste lichting selectieleden, en assisteren nu alweer een hele poos bij deze groep. Merel is nu bezig (bijna klaar) met de opleiding om zelfstandig trainster te worden. Ik vind het mooi om te zien hoe betrokken zij al zo lang bij onze club zijn en hoe de kinderen die ik vroeger lesgaf zijn uitgegroeid tot volwassen dames die mijn taak goed kunnen overnemen! Samen met Mariska hebben ze de afgelopen tijd mijn verlof waargenomen. Dat ging goed, waardoor ik de groep nu met een gerust hart aan hen durf over te dragen. Ik zal de selectiegroep zeker gaan missen, sommige meiden ken ik al van jongs af aan! Na 18 (!) jaar lesgeven bij WGV kan ik natuurlijk niet zomaar ineens vertrekken. Ik blijf natuurlijk betrokken bij de vereniging, maar in welke vorm precies is nog even de vraag.
Heel veel liefs en tot snel,
Marijke