Hi ,
Ons brein maakt graag verhalen van dingen die we (nog) niet begrijpen. Als er nog geen goed verhaal is, verzinnen we zelf een verhaal dat in lijn ligt met wat we van onszelf verwachten [1].
Verhalen zijn onze houvast in een wereld waar we nog geen betere verklaring voor hebben [2]. Wanneer je terugkijkt in de geschiedenis zie je overal de verhalen die mensen in die tijd bedacht hebben, om vast te houden aan hun eigen werkelijkheid.
Verhalen uit de geschiedenis die je nu direct herkent. Denk aan de verschillende goden die natuurverschijnselen verklaarden (donder en bliksem, aardbevingen). Verhalen over heksen, om vrouwen in het gareel te houden. Verhalen over oorspronkelijke bewoners die we zagen als wilden, om ze als slaven in te kunnen zetten en hun grondstoffen te stelen (Het begin van alles).
In het boek Saving Us schrijft Katharine Hayhoe over hoe ze haar verhaal over klimaatonderzoek telkens aanpast aan de leefwereld van de toehoorders. Ze gebruikt de werkelijkheid van de luisteraars om de gevolgen van klimaatverandering te laten zien en handelingsperspectief te bieden.
Als we samen naar een volhoudbare toekomst voor mens en dier op aarde willen, dan hebben we de juiste verhalen nodig. Verhalen die passen in deze tijd en de weg laten zien naar een leefbare toekomst. Verhalen die een handelingsperspectief zichtbaar maken.
Om nieuwe verhalen te ontdekken over de boer en voedsel in Nederland las ik bijvoorbeeld Uit de shit van Thomas Oudman. Thomas laat de verhalen zien over de boer uit het verleden, en wat daar vandaag de gevolgen van zijn. Daarnaast krijg je ook handelingsperspectief met voorbeelden uit de praktijk met kleine boerderijen zoals De Patrijs.
Soms is er al wel een verhaal, maar wordt het slecht verkocht
Vorige week was ik bij een bouwbedrijf uit de regio om te kijken of zij mijn nieuwe huis willen en kunnen bouwen, met zoveel mogelijk biobased materialen en een passieve woning. Hierop kreeg ik de reactie dat een huis gebouwd op deze manier 15-20% duurder is dan traditionele bouw. Traditioneel betekent voor deze aannemer, met baksteen en beton.
Dit is niet de manier om handelingsperspectief aan mij te verkopen. Terwijl er genoeg kansen zijn om het verhaal aan te passen aan mijn leefwereld.
Biobased en passief bouwen heeft veel voordelen, zo geeft het een fijner binnenklimaat. Je hebt minder (grote) technische apparaten nodig om te verwarmen en te koelen. Daarmee bespaar je dus, grondstoffen bij de aanschaf en energiegebruik in de toekomst.
Biobased betekent ook, dat wanneer je het huis op een bepaald moment gaat afbreken dat het grotendeels kan worden hergebruikt als grondstof en zelfs terug kan in de natuur [3].
Ons brein houdt van verhalen en zoekt consistentie in ons gedrag. Wanneer mensen zoals ik naar een betere, duurzame, toekomst willen, dan is het goed om verhalen te vertellen die daarbij passen.
Wat als traditioneel bouwen 20% duurder zou zijn omdat we moeten betalen voor de vernietiging van het klimaat en de biodiversiteit die het veroorzaakt, en het afval dat we daarmee in de toekomst veroorzaken? Wat zouden we dan doen?
Moeten bedrijven het voortouw nemen om te veranderen, in een markt waarin nog niet iedereen is veranderd?
Moeten consumenten het voortouw nemen om te veranderen, terwijl je ook producten kunt kopen die 20% goedkoper zijn?
Moet de politiek keuzes maken, eventueel gedwongen door een rechter, en regelgeving instellen om het systeem te veranderen?
Als we blijven wijzen naar de ander dan komt er veel te weinig beweging.
Als ik wil dat er een verandering optreed dan heb ik een aantal mogelijkheden:
- Bij mijzelf beginnen. Voorleven. Mijn gedrag veranderen.
- Erover praten met zoveel mogelijk mensen. Het gesprek aangaan. De grote meerderheid weet onvoldoende over de alternatieven voor een florerende toekomst.
- Protesteren. Samen onze stem laten horen zodat bedrijven en de politiek weten dat het serieus is.
- Onze krachten bundelen. Gezamenlijk een rechtszaak beginnen tegen de overheid of beter nog tegen de bedrijven. We kennen de 100 bedrijven in de wereld die voor 70% van de vervuiling zorgen [4]. Hier kunnen we gezamenlijk iets tegen doen.
- Leiders die werken aan een gelijkwaardige toekomst ondersteunen met geld en tijd.
Als Nederlander, die hoort bij de rijkste 3.5% van de mensen ter wereld, heb ik het voorrecht om mijn werk te doen en om keuzes te maken. Met dit voorrecht komt ook een verantwoordelijkheid. Sommige keuzes lijken lastig in het nu, maar er zijn te veel plekken op de wereld waar mensen geen keuze hebben. Dus ik heb te kiezen voor een gelijkwaardige toekomst voor iedereen, waar ook ter wereld, nu en in de toekomst.
Daarom kies ik voor gesprekken met vrouwelijke leiders die deze keuzes maken en tegen de stroom in werken, zoals Carla Onderdelinden, Danielle Hirsch en Drea Burbank.
Ken jij een vrouwelijke leider die gehoord moet worden? Stuur me haar naam en waarom jij vindt dat ze gehoord moet worden in een reactie op deze e-mail.
