|
Vanuit Shomron 380, shalom, Vandaag is het Purim Katan, kleine Purim. Dat valt altijd in Adar Aleph/1. Omdat dit jaar een schrikkeljaar is voegt men een maand toe (Adar Beth) en vieren we het Purimfeest met volle maan in de maand maart.
Het is dan ook Ramadan (vanaf 11 maart) en we hopen dat Israel in rust dit al meer dan circa 2400 jaar oude feest mag gedenken. Jaarlijks zijn er aanslagen op Israeliers tijdens de Ramadan en lopen de spanningen op.
Voor wie wil, op 21 maart geven we een vernieuwd webinar over het Purimfeest (zie agenda).
Purim Katan wordt niet speciaal gevierd.
De wens van bepaalde bevolksgroepen om het Joodse volk uit te roeien bestaat nog altijd. De leugens die vandaag de dag over Israel worden verspreid nemen ook in ernstige mate toe. De NOS, die dikwijls Al Jazeera als nieuwsbron citeert, zorgt er ook voor dat men langzaam maar zeker alleen maar kan denken dat Israel de grote boosdoener is die geen genade toont voor wie dan ook. Dagelijks sterven er Gazanen maar er wordt niet bij vermeld dat het bijna alleen terroristen zijn met wie de IDF vuurgevechten heeft. Beseft men wel genoeg dat Qatar, de sponsor van Al Jazeera, hamasminded is die de grote boosdoenders huisvest en puur anti Israel is?
Niet alleen Qatar maar vele landen worden zeer kritisch op Israel. President Lula van Brazilie durft notabene de strijd in Gaza te vergelijken met de Holocaust en roept dat de IDF nazi's zijn. We weten dat o.a. vele Evangelische en Katholieke Brazilianen het volkomen oneens zijn met deze corrupte anti Israel president.
Is het niet de omgekeerde wereld? Willen en wilden de Gazanen niet juist ons uitroeien? Heeft Israel niet jarenlang geprobeerd relatie op te bouwen met Gaza en toegestemd in tonnen aan hulpgoederen? Heeft Israel zich in 2005 niet vrijwillig teruggetrokken uit Gaza zodat er een opbouwende relatie zou komen met hen? Elektra werd door Israel betaald en geleverd, Israel stemde erin toe dat miljarden dolars van Qatar naar Gaza gingen en de UNWRA stak ook miljarden in de Gazastrook. Er kwamen zeer luxe gebouwen, villa's, winkelcentra etc. Maar we weten ook dat het vele geld vrnl bedoeld was om Israel op een zeker moment heimelijk aan te vallen.
Binnen Israel heerste naiviteit en gemoedsrust zo van, we zijn sterk, we doen wereldwijd goede business en we hebben machtige wapens en technische know how. Die arrogantie - en mogelijk ook wel valsheid/verraad van bepaalde kringen binnen de Israelische samenleving - heeft ertoe geleid dat we in een enorme overlevingscrisis zijn beland waar de hele wereld zich overdreven veel mee bemoeit.
De Twee-Statenoplossing, die sinds 1948 al vijf keer door de PA is geweigerd, zal er als het aan Israel ligt ook nu niet van komen zolang er geen direkte onderhandelingen mogelijk zijn met o.a de PA regering in Ramallah. In een stemming, deze week, in de Knesset waren 99 van de 120 leden het ermee eens dat er nu geen Palestijnse staat kan verrijzen. Een ongekende meerderheid. Moet Israel inderdaad dan wel in zee gaan met hen die van jongs af aan alleen maar gehoord hebben hoe vreselijk de Joden wel niet zijn? Met een volk wat al decennia lang terroristische aanslagen pleegt op onschuldige burgers? Met hen die constant dreigen dat er meer 7 oktobers zullen komen, met hen die doelbewust aanslagen plegen op burgers? Zo ook gisterochtend, toen uit twee auto's 3 gewapende terroristen uit Bethlehem lukraak hun geweren leegschoten op burgers die in hun auto in de file stonden te wachten, vlak voor Jeruzalem. Er viel één dode, de 26 jarige Matan Elmaleh uit Ma'aleh Adumiem. Ook vielen er meerdere ernstig gewonden waaronder een zwangere vrouw. En zit de schrik er weer goed in bij de bevolking. Gewapende burgers wisten twee terroristen uit te schakelen en een derde werd na een klopjacht gearresteerd. In hun auto's lagen nog meer geweren, granaten en munitie. Het deed denken aan 'zwarte shabat' op 7 oktober j.l. toen ook Israeliers, die wegvluchtten in auto's, in de files terechtkwamen en neergemaaid werden door hamas en 'gewone' Gazaanse burgers. De opgestapelde wrakken van honderden auto's liggen nog steeds dicht bij de Gazagrens. We hopen dat deze manier van aanslagen plegen niet herhaald wordt want dagelijks staan duizenden Israeliers in de file.
De IDF zoekt al geruime tijd naar de verblijfplaats van top-hamasterrorist Yachiyah Sinwar. Misschien is hij allang niet meer in Gaza. Sommigen menen dat hij in Saudie Arabie is, of in Egypte. Er wordt beweerd dat hij aan een longontsteking lijdt. Ondertussen zijn de hamasbatalions nog niet uitgeschakeld ook al geven velen zich over, onder hen zijn ook leden die betrokken waren bij de moorden en verkrachtingen op 7 oktober. In Israelische gevangenissen is het voor hen zeker geen pretje, maar Israel houdt zich aan de internationale afspraken w.b. de behandeling van gevangenen en het ontbreekt hen dan ook niet aan warmte of voedsel, ze hebben het veel beter dan de gegijzelden. De ondervragingen zullen niet al te vriendelijk verlopen want mogelijk weten velen van hen waar de gegijzelden zich bevinden of bevonden of waar de lichamen van vermoorde gegijzelden bewaard worden. De minister van Defensie, Gallant heeft ook verklaard dat indien er geen redelijke afspraken worden gemaakt over de uitwisseling van gegijzelden de IDF ook in de ramadan door zal gaan met militaire operaties.
Israel zal voorlopig de controle houden in Gaza zodat hamas zich niet opnieuw gaat versterken.
Aan de noordergrens blijft het gespannen. Dagelijks vuurt Hezbollah raketten af op het noorden, soms in de buurt van de grens, maar dikwijls ook dieper het land in. Israel slaat terug en elimineert, als het lukt, ook pro-actief hoge officieren van de Radwangroep. Gisteren werd een hoge commander gedood, Hasan Salah, een man die verantwoordelijk was voor meerdere acties tegen Israel. Als reactie daarop werden er ook gisteravond laat en ook vanmorgen nog raketten afgeschoten op Israel.
We waren deze week een middagje in Nitsana, in het zuiden van de Negev, tegen de Egyptische grens. Al enige maanden werken daar vele Nederlanders, Belgen en Duitsers als vrijwilligers. Geweldig hoe op deze manier een flink aantal boeren in het zuiden geholpen worden. Helaas over het algemeen is het een rampjaar voor de Israelische boeren want aan alle kanten zijn er tekorten aan handen. In het noorden verschrompelen hele oogsten. Meerdere boeren dreigen failliet te gaan en uiteraard zullen de prijzen van hun producten alleen maar stijgen.
Omdat de titel van het Israelische songfestivalliedje 'regen in oktober' heet wordt Israel mogelijk gediskwalificeerd voor deelname. Het is echter geen politiek liedje; het weerspiegelt de gevoelens van de Israeliers na 7 oktober: o.a. het verdriet en de angst. Misschien is het maar beter zo dat Israel niet meedoet. Israel zou dan extra beveiligd moeten worden, zal mogelijk amper punten scoren en mogelijk uitgefloten worden. Ierland tekende al protest aan dat Israel mee zou doen aan het songfestival. Fuer Juden verboten.....
We hebben dit weekend eindelijk de kids weer thuis. Gelukkig gaat het goed met hen. Sam moet veel studeren en heeft weinig vrije tijd tussendoor. Ruth leert intensief in Rishon leTsion op de officierencursus. Assertief handelen vindt zij nog wat lastig, maar dat komt vast wel goed.
We hebben wel wat meegemaakt met onze dieren: onze poes Bibi was drie dagen zoek en we waren heel bezorgd, hebben haar gezocht, maar konden haar nergens vinden. We waren er echt verdrietig over want Bibi is geen kater en is nog nooit weggelopen, ze is altijd in de tuin te vinden en wacht ons op als we aan komen rijden, dan zit ze op het muurtje naast de poort en dat voelt altijd welkom. Karen kreeg het de derde dag echt even te kwaad toen ze er weer niet zat, maar diezelfde avond hoorden we ineens gekrabbel aan de deur en daar was ze! Ze ging laagvliegend naar haar etensbak en schrokte haar voer naar binnen, ze moet vast ergens in de buurt per ongeluk opgesloten zijn geweest, we zullen het waarschijnlijk nooit weten, maar zijn zo blij dat we haar weer terug hebben! Maar toen Moosje Plumeau, die at niet en dronk niet en we werden daar bezorgd over, gingen naar de dierenarts en daar bleek dat hij hartfalen heeft, wat een schok. Van de stress van de rit naar de dierenarts ging hij steeds slechter ademen, met spoed doorverwezen naar een kliniek en daar werd hij gestabiliseerd in een zuurstoftank, gelukkig kwam hij in een dag weer bij en is hij weer thuis, met hartmedicatie, net als een oude man... Hij is nog maar 4,5 jaar oud. Hij is nog erg zwak en ziet er niet uit, overal zitten plekken waar hij geschoren is en de rest van zijn vacht staat in pieken overeind, arm beest... Gisteravond begon Takkie, onze nieuwe Jack Russel te rillen en te braken, dus daar weer mee naar de dierenarts, lieve help.. Maar dat viel verder gelukkig mee, ze knapte gauw op en is weer haar oude eigenwijze zelf. En we hoorden ook nog van onze lieve vriendinnen Suzanne en Eva dat hun geliefde Friese paard Froukje is overleden, het beestje was al best oud en al grijs op haar hoofd, toch is het verdrietig... Karen heeft weleens over dit paard geschreven in ons blad Tijdstip. Alle dierenvrienden begrijpen hoe verdrietig het is om afscheid te moeten nemen.
We wensen jullie een goede shabat en week en dat er spoedig verlichting komt voor Israel. Dat er echte eenheid komt onder bestuur van de God van Israel en Zijn Meshiach, Jehoshua.
Dank voor uw gebeden, en ondersteuning! Wees gezegend en beschermd!
Yair en Karen Strijker.
|
|
|
Onze gratis webinars:
Op donderdagavond 29 februari staat Parashat Ki Tisa via Zoom op de planning. We doen dit aan de hand van een mooie powerpointpresentatie. Meedoen? Geef u dan hier op.
Op donderdagavond 21 maart geven wij een webinar via Zoom over Purim. Dit webinar is gratis. Wij behandelen de geschiedenis vanuit Bijbels perspectief en laten zien hoe het heden ten dage gevierd kan worden. Geef u hier op voor dit mooie webinar. Alle avonden starten om 19:30 Nederlandse tijd, u bent van harte welkom! We sturen de link een dag tevoren toe als u zich heeft opgegeven.
|
|
|
Gift geven voor Israel
Christenen voor Israel rekeningnummer NL 87 ABNA 0513 852 905. (Anbi-stichting, dus belastingvrij)
Israel Relief Aid van Pillar of Fire rekeningnummer NL 51 DEUT 0265 2624 61 (Anbi)
Stichting Shoresh IBAN NL 45 INGB 00091 072 19
BIC INGBNL2A
---------------------------------------------------------------------------------
Gift geven voor ons eigen werk? Studiehuis Reshiet rekeningnummer NL03 INGB 000 8725 116. O.v.v. Gift Studiehuis. Todah/bedankt (Op deze rekening dus niet voor de soldaten/Israel!)
Of via ANBI-Stichting Ammeech Ammi, rekeningnummer NL86 INGB 000 4358 913. O.v.v. voor het werk van Yair en Karen.
|
|
|
Drachten:
Data: 11 en 25 maart
8 en 22 april
6, 13 en 27 mei
5 juni
Locatie: De Bolder 75, Drachten
Kosten: 120 euro (+ eventueel cursusboek 'Hebreeuws in Zes Dagen', 29,50)
Docent: Elske Vahl - Leusink
Meer informatie en opgave: alephzwolle@gmail.com
|
|
|
Kijk ook eens op onze website
Onze website www.studiehuisreshiet.nl groeit gestaag met artikelen.
Om lid te worden en toegang te hebben tot onze woordstudies en artikelen kunt u lid worden voor 19,75 per jaar. U kunt online lid worden door een artikel aan te klikken en de stappen te volgen die de site van u vraagt (kies voor eenmalig lid worden). Alvast dank en heel veel studieplezier gewenst!
|
|
|
Parasha Tetsave תצוה Beveel!
|
|
|
We lezen Exodus 27:20-30:10. Uit de Haftara lezen we Ezechiël 43:10-27 en dan lezen we Hebreeën 13:10-16.
In de combinatie van bovengenoemde teksten worden de bouw van de tabernakel; de bouw van de Tempel van het visioen van Ezechiël én het offer van Jehoshua behandeld. Er staat heel veel in deze teksten en ze kunnen niet zomaar in één keer gelezen worden, meer studie is nodig om tot diepte van begrip te komen.
God draagt Moshe op om aan de Israëlieten te zeggen dat zij zuivere olijfolie moeten brengen om de lampen van de Tempel brandend te houden. Elke avond moet Aharon deze lampen aansteken en brandend houden tijdens de nacht; ze mogen niet uitgaan. In de ochtend moet Aharon de lampen klaarmaken voor de volgende avond (Exodus 30:8). Het is dus zo: of de lampen branden, of ze zijn in staat van paraatheid gebracht. Het doet denken aan de maagden met de lampen, waar Jehoshua over spreekt in Mattheus 25:1-13. Vijf van hen hadden wel lampen aan, maar er was niet genoeg olie om de lampen in staat van paraatheid te houden en dus misten ze de bruiloft. Hoe ernstig! “Waakt,” zegt Hij ook in Lucas 21:34-36: “want u weet niet wanneer de dag aanbreekt en het mag niet plotseling over u komen als een strik! Waakt te allen tijde en bid dat gij in staat moogt wezen te ontkomen aan alles wat geschieden zal en gesteld te worden voor het aangezicht van de Zoon des mensen.” Zoals de hogepriester Aharon de lampen brandend moest houden, zo zijn wij ook als opzichters van ons eigen leven geroepen om onze relatie met Hem warm en levend te houden, anders komt Zijn komst als een onverwachte strik en zijn we niet klaar.
Verder gaat de geschiedenis met het reinigen en heiligen van het altaar, het aankleden van de priesters in de heilige gewaden en het offeren van de jonge stier en de twee rammen. Aharon en zijn zonen worden gezalfd met shemen hamishchah, zalfolie -שֶׁמֶן הַמִשְׁחָה- en let hier op het woord mashach -מַשַׁח, wat zalven betekent en waarvan komt het woord mashiach, Gezalfde -מַשִׁיחַ. Onze Mashiach is de Gezalfde.
Brood wordt ook geofferd en de priesters mogen het vlees van de tweede ram gedeeltelijk eten, samen met een deel van het brood. Veel van de Tempeldienst komt neer op het maaltijd houden met God. Voor de wijding van het altaar wordt zeven dagen lang elke dag een stier geofferd. In Exodus 29:37 spreekt God dat niet het altaar onheilig wordt door het aan te raken, maar dat, juist andersom, alles wat het altaar aanraakt heilig wordt. Daarom mag niet iedereen erbij, het is een plek die strikt voor de priesters is bestemd, die de offerdieren daar slachten, elk offer is dus heilig.
Nadat de zeven dagen voorbij zijn en het altaar is ingewijd, mag er buiten de andere offers in ieder geval elke ochtend en elke avond een eenjarig ram worden geofferd als brandoffer. In Exodus 29:45-46 spreekt God de schitterende belofte uit: “Ik zal te midden van de Israëlieten wonen en Ik zal hun tot een God zijn. En zij zullen weten dat Ik, de Aanwezige, JHWH hun God ben, Die hen uit het land Egypte geleid heb, opdat Ik in hun midden woon; Ik ben de Aanwezige, hun God.” De bouw van de Tweede Tempel wordt besproken in Ezechiël, waar opnieuw het altaar, de mizbeach -מזבח- wordt ingewijd, nu met het offeren van een stier, een bok en een ram, zeven dagen lang als brandoffer, waarbij ook zout wordt gebruikt. Na de zeven dagen vraagt God om brandoffers en vredeoffers om Hem met behagen voor Zijn volk te vervullen (vs. 27).
De Hebreeënschrijver spreekt weer over een ander offer, namelijk het zondoffer, waarvan de priesters niet mogen eten omdat de resten ervan verbrand moeten worden buiten het kamp en later in de tempeltijd buiten de stad. Zo is ook onze Mashiach buiten de stad geofferd en de Hebreeënschrijver spoort de lezer aan om ook buiten de stad met Hem de smaad te dragen, Hem te volgen in Zijn offer: het zaad dat in de aarde valt en sterft. Hij is gestorven; als hoogst heilig Zaad in de aarde terechtgekomen, en uit de aarde is Hij weer opgestaan. Hem volgen kost alles. Hoeveel gelovigen in Hem hebben dit al met hun leven moeten bekopen; zijn ook als zaad in de aarde terechtgekomen? Miljoenen! Met Hem staan zij weer op, met Hem heersen zij en over hen heeft de tweede dood geen macht! (Openbaringen 20:4-6).
In de Haftara doet God een geweldige belofte aan het volk, dat zich door haar ongerechtigheden moet schamen, kálam -כלם- en als het volk zich geschaamd heeft dan mag het de Tempel gaan bouwen volgens de nauwkeurige aanwijzingen van God Zelf. Wat voor een God is Hij toch, zo vergevingsgezind, het is verbazend!
In deze Parasha gaan we geen theologische verhandeling houden, want dat voert te ver en wij zijn slechts woordstudenten. Toch een opmerking over Hebreeën 13:10, waar staat dat de gelovigen een altaar hebben waar niet van gegeten kan worden. Deze opmerking van de schrijver lijkt een scheiding te maken tussen de Joden en de gelovigen uit de heidenen, echter, waar de schrijver volgens de uitleg van Stern in ‘The Jewish New Testament’ over vertelt is dat men niet mag eten van een zondoffer en een zondoffer is wat Jehoshua werd voor de mens. Van andere offers mocht de mens wél mee-eten, echter, het zondoffer werd buiten de stad verbrand en zo is Jehoshua buiten de poorten van de stad een vreselijke dood gestorven, de gelovigen worden, zoals gezegd, opgeroepen om Zijn schaamte te delen én voor Hem uit te komen als een lofoffer, in plaats van de offers die op het altaar gebracht werden. Al vrij snel daarna wordt deze offerdienst opgeheven door de inval van de Romeinen onder Titus, waarbij de Tempel en het altaar volledig verwoest worden. Maar de Messias Jehoshua zal die nieuwe Tempel bouwen, met het volk dat zich geschaamd heeft!
De vergelijking met Ezechiël 43:27 maakt de Hebreeënschrijver in vs.16 door te zeggen dat we niet mogen vergeten om onze naasten lief te hebben en dat wat we hebben te delen met hen, want dit is God tot een welbehagen. Offers in de Tempel kunnen we niet meer brengen, maar we zijn als een levende Tempel voor Hem en dus verantwoordelijk om te leven zoals Hij dat heeft opgedragen om Hem en onze medemens te dienen. Shabat shalom!
|
|
|
|
Studiehuis Reshiet, Israel
Yair en Karen Strijker Geen nieuwsbrieven meer ontvangen? Klik dan hier. |
|
|
|
