Nieuwsbrief Werkgroep Wolf Nederland

Nieuwsbrief nr 16

Werkgroep Wolf Nederland

Juni 2023

Beste ,

Hierbij weer een nieuwsbrief van de Werkgroep Wolf Nederland met allerlei info van en over de (werkgroep) Wolf.


We wensen je uiteraard weer veel leesplezier bij deze editie van onze nieuwsbrief. 
Vorige editie gemist? Kijk in ons archief op de website. 

Onderwerpen in deze nieuwsbrief:

  • Emma 2e jeugdambassadrice Werkgroep Wolf Nederland
  • Agenda op de website uitgebreid met kaart
  • Respondenten gezocht afstudeeronderzoek terugkeer van de wolf.
  • Roedel of familie
  • Eerste editie Wolves on Wheels.
  • Eén van onze vrijwilligers
  • Informatie Veehouders bij elkaar op website Werkgroep Wolf Nederland
  • Paard & Erfgoed

 

  • Recent onderzoek: Doden van wolf kan roedel dynamiek enorm verstoren.
  • Ineke Perquin in de prijzen met haar fantastische wolven schilderijen/tekeningen
  • Red Wolves (rode wolven) / Canis Rufus
  • Online wolvensporencursus met € 5,00 extra korting
  • "Er komen er steeds meer en het jongt maar aan"
  • Agenda

Wil je in contact komen met de redactie van de nieuwsbrief? We zijn te bereiken op: nieuwsbrief@werkgroepwolf.nl

Emma 2e jeugdambassadrice Werkgroep Wolf Nederland

6 mei jl. is Emma benoemd tot 2e jeugdambassadrice van de Werkgroep Wolf Nederland. Naast Zoë zal Emma de jeugd van de WWN vertegenwoordigen. Emma was al enige tijd de buddy van onze jeugdambassadrice Zoë. 

 

Op het terrein van Veluwe Actief in Arnhem werd Emma officieel beëdigd en ontving zij, in het bijzijn van familie en vrienden het certificaat uit handen van het bestuur. Deze werd officieel getekend door Emma en door Rob (Bestuurslid)

Emma en haar gasten werden getrakteerd op verse wolvendrollen, appelflappen, taart en koffie/thee. Naast het officiële gedeelte was er ook ruimte voor wat ontspanning. Emma liet zien waar ze zo goed in is en vertelde de aanwezigen wat de Werkgroep is en allemaal doet.

Ook werd de wolvenquiz door Emma geleid waarbij haar gasten werden getest op hun kennis van de wolf.

Naast de boswachtershoed kreeg Emma een speciaal gemaakte 3D-print van een wolvenkop en een sporenboekje met tegoedbon voor de sporencursus van Weylin tracking.

 

Speciaal voor deze gelegenheid werd door alle gasten een speciale amulet geknutseld, was er een muzikaal intermezzo op gitaar en handpan en een dansoptreden. 

Ook ontving Emma nog een spraakbericht van Zoë. Zij kon helaas niet aanwezig zijn, maar wilde haar buddy wel even feliciteren en laten weten dat ze aan haar dacht.

Natuurlijk hopen we dat Zoë snel weer kan aansluiten en de dames zich samen kunnen gaan inzetten voor de Werkgroep Wolf Nederland.

Voor een korte video impressie: https://www.youtube.com/watch?v=rUakiYcUzl8

 

Agenda op de website uitgebreid met kaart

Op onze agendapagina, waar je al onze activiteiten kunt vinden, hebben we nu ook een kaartje toegevoegd, zodat je in één oogopslag kunt zien waar de activiteiten plaatsvinden.

Door in de agenda op de knop "Kaart tonen" te klikken, verschijnt de overzichtskaart. Iedere gekleurde bol vertegenwoordigt een locatie. Door op de gekleurde bol te klikken verschijnt ook de info van het evenement.

Respondenten gezocht afstudeeronderzoek terugkeer van de wolf.

Beste lezer,

Mijn naam is Daan de Man en ik ben een studente aan de Hogeschool van Amsterdam. Ik doe voor mijn afstuderen onderzoek naar de komst van de wolf in Nederland. Ik ben op zoek naar respondenten die graag telefonisch mee willen doen aan een interview voor mijn onderzoek. Tijdens het interview wil ik er vooral achter komen wat mensen vinden van de komst van het dier en hoe zij denken dat we als samenleving het beste om kunnen gaan met de wolf in de toekomst.

Mocht u geïnteresseerd zijn kunt u mij bereiken via het volgende e-mailadres: d.de-man@hotmail.com


Wie weet spreken wij elkaar, alle hulp wordt zeer gewaardeerd!


Vriendelijke groet,

Daan de Man

Roedel of familie

Steeds vaker wordt er gesproken van wolvenfamilie in plaats van wolvenroedel. Het gedrag van de dieren lijkt enorm op de manier hoe wij als mens in een familie omgaan met elkaar.

 

“De dynamiek van een wolvenfamilie.”

Wolven laten als hoogontwikkelde zoogdieren grote verschillende individuele en regionale sociale gedragingen zien.

Wolven ouders geven hun eigen individuele gedragingen door aan hun kinderen, daarom kun je dus ook bij de wolf wel spreken dat ze een cultuur hebben.

 

De “doorsnee” wolf leeft in een kleine familie die bestaat uit de ouders en hun pups. Maar meestal zijn er ook nog jaarlingen en oudere nakomelingen in de familie. De meeste nakomelingen verlaten hun familie met een leeftijd van 10 tot 22 maanden en gaan op zoek naar een partner en een eigen territorium. Maar er zijn ook dieren die tot op een leeftijd van 3 tot 4 jaar bij hun ouders blijven, voordat ze op zoek gaan naar een eigen territorium om zelf een familie te stichten. Meestal krijgen de wolven op de leeftijd van 2 tot 4 jaar voor de eerste maal pups, waarbij de overlevingskansen voor de pups stijgt met de ervaring en de leeftijd van de moederwolf. In de regel blijven wolvenouders hun hele leven bij elkaar en verdedigen hun territorium indien nodig tegen vreemde wolven.

De grootte van een wolvenfamilie (of wolvenroedel) varieert door het jaar heen en is afhankelijk van het aantal wolvenpups dat, in een jaar geboren worden, maar ook van het aantal jonge wolven van voorgaande jaren nog in leven zijn. In midden Europa gaat men uit van de grootte van een wolvenfamilie van ongeveer 5 tot 10 dieren.

 

In Noord-Amerika bestaat een wolvenfamilie meestal uit 3 tot 11 dieren. Hier gaat het om een doorsnee wolvenfamilie, maar soms zijn er uitzonderingen die afwijken van het bovenstaande.

 

Meerdere wolventeven met pups in een wolvenfamilie 
Iedere wolf kan zelf een eigen familie beginnen. Hij of zij verlaat de familie en vroeg of laat en bij het vinden van een partner vormen ze een familie in een eigen territorium.

 

Meestal leven wolven monogaam, zoals hierboven beschreven is. Maar als de situatie het toestaat en er genoeg prooidieren beschikbaar zijn, komt het wel af en toe voor dat er meerdere wolventeven in een familie pups krijgen.

Het zijn dan ook meestal wolventeven die verwant aan elkaar zijn, bijvoorbeeld moeder en dochter.

Omdat er bijvoorbeeld door de dood van de vader zijn plaats is overgenomen door een stiefvader, kan deze zowel met de moeder als de geslachtsrijpe dochter paren (Wolven zullen zelden paren met verwante familieleden).

Maar het kan ook zijn dat deze jongvolwassen wolvin even haar familie heeft verlaten, zich paart met een vreemde wolf en weer terug naar huis is terug gegaan. Dan zullen alle familieleden van deze twee wolvinnen de jongen groot brengen.

Een heel bijzondere samenstelling is de acceptatie van een of meerdere geadopteerde wolven in de familie, die eveneens kan leiden tot meerdere nesten wolvenpups.

Zeer zelden kan het zelfs zijn dat er meer dan twee wolvinnen samen een familie stichten.

Bij observaties in het Nationaal Park Yellowstone (Verenigde Staten) is er het volgende waargenomen:

dat er twee wolfteven met een of soms ook twee wolfreuen een familie vormden, waar dan ook twee nesten pups werden geboren.

De hier beschreven situaties kunnen alleen als er genoeg prooidieren aanwezig zijn en zijn alleen waargenomen in Nationaal parken van Noord-Amerika (Superior National Forest, Danali en Yellowstone National Park).

Bron: Wolves conservation Centre

Maar natuurlijk zijn dit uitzonderingen en leven de meeste wolven in gangbare kleine families.

Maar ook in Europa is waargenomen dat een ouder door een stiefvader of stiefmoeder werd vervangen, omdat bij de dood van een ouder dier een onverwante wolf de mogelijkheid vergroot op meerdere nesten.

 

Het accepteren van een vreemde wolf in de familie

Tot op heden is alleen in Noord-Amerika waargenomen dat er vreemde wolven opgenomen werden.

In zulke situaties komen soms ook meerdere nesten voor.

 

In de regel verdedigen wolven hun territorium tegen vreemde wolven. Maar af en toe komt het wel eens voor dat een vreemde wolf bij een wolvenfamilie “geadopteerd” wordt.
Meestal zijn het een tot tweejaar oude wolvenreuen, die zo rond februari tot mei in de familie wordt opgenomen.
Deze “stiefzoon” probeert in de regel een jong teefje uit de familie mee te nemen om zelf in eigen territorium met haar te zoeken.
Ze leven meestal tijdelijk bij de adoptiefamilie, maar af en toe blijven ze toch ook wel voor langere tijd.
Als de situatie het toelaat kan het ook voorkomen dat deze geadopteerde wolf de rol van zijn stiefvader over neemt als deze gestorven is.


Een familie overnemen
Een wolf kan ook een familie overnemen, door een concurrentiestrijd (dus ook een gevecht) met een van de ouders aan te gaan.
Dit gebeurt echter zeer zelden omdat het risico gewond te raken of zelfs gedood te worden zeer groot is.
In Duitsland in het gebied de Lauzits werd er de gezenderde wolvenreu “Rolf” (met het nummer MT4), de vader van de Milkeler wolvenfamilie, in januari 2011 op de weg B169 tussen Senftenberg en Sedlitz (in het district OSL, Zuid-Brandenburg) ca. 30 km ten westen van zijn territorium doodgereden.
Het is ongewoon dat een wolf zover uit zijn eigen territorium gaat, in het bijzonder in de paartijd (de paartijd is januari - maart). Even later werd op een opname van een fotoval een nieuwe wolvenreu in de Milkeler gebied waargenomen.

Vermoedelijk werd “Rolf” van deze sterkere wolf weggejaagd. Op het tijdstip van de dood van MT4 was hij ontzettend mager en toonde tekenen van schurft.
Het overnemen van een wolvenfamilie kan ook zonder geweld verlopen. Als voorbeeld is er een  waarneming van het Superior National Forest in de Verenigde Staten, waar een driejarige dochter met haar stiefvader paarde, nadat de moeder met onbekende reden de familie verlaten had.
In een ander geval op Ellesmere Island in Canada, heeft een driejarige wolventeef eveneens met haar stiefvader gepaard, waarbij de moeder is gebleven en haar dochter meehielp met het grootbrengen van haar pups.

 

Sterfgeval

Als een van de ouders dood gaat, wordt in de regel deze plaats door een migrerende (vreemde aangelopen wolf) wolf ingenomen. Dit kan soms wel maanden duren. Het verlies kan er ook voor zorgen dat de familie uit elkaar valt en het territorium door een naburige familie wordt overgenomen.

Als het moederdier sterft, hangt de overlevingskans van de wolvenpups ervan af of ze oud genoeg zijn om vaste voeding op te nemen. Dan gaan vader, broers en zussen deze jonge dieren wel groot krijgen.

 

De meeste van bovenstaande waarnemingen komen uit Noord-Amerika, maar ook in Europa zijn aantoonbare situaties waar een wolvenreu zich met twee wolventeven paart, dat een van de ouderdieren werd vervangen door een nieuwe vreemde wolf, maar ook dat een familie zich splitste en dat de eerste in het oude territorium bleef en de andere het territorium van een andere familie overnam.

 

Dit zijn allemaal uitzonderingen, die op speciale situaties zijn terug te voeren. In de regel bestaat een wolvenfamilie uit de eerder beschreven kleine familie, bestaande uit de ouderdieren, de pups en de jongdieren van voorgaande jaren.

 Eerste editie Wolves on Wheels

Zondag 7 mei stond de eerste editie van Wolves on Wheels op het programma. Deze wandeling was speciaal georganiseerd voor mensen met een lichamelijke beperking. Door het "familiepad" dat langs de Leuvenumse beek loopt kan men hier makkelijk met een rolstoel lopen en zo ook deelnemen aan de  gratis informatieve wandeling van de Werkgroep Wolf Nederland.

 

Voor de wandeling waren 3 rolstoelen aangemeld. Helaas kregen we in de vroege ochtend een afmelding. Door ziekte van de chauffeur kon zij helaas niet komen. 
Rond 10.00 uur was het wachten op de overige twee deelnemers. Helaas kwam er maar één opdagen. Toch reden voldoende om onder begeleiding van 3 gidsen de wandeling te starten.

 

Marloek en Carlo waren in alle vroegte vertrokken uit Den Haag om deze speciale wandeling mee te maken.

Ze genoten enorm van het mooie gebied en alle informatie over de wolf die ze tijdens de wandeling kreeg. 

 

Ondanks de weersvoorspelling was het de gehele wandeling droog en kon er regelmatig gestopt worden om te genieten van de geweldige doorkijkjes van de Leuvenumsebeek en het bosgebied.

Sporen van de wolf werden helaas niet aangetroffen, maar die kans blijft altijd uitermate klein.

 

"Het is absoluut een aanrader! hele lieve mensen, veel leuke informatie en een prachtige omgeving maakten het een zeer geslaagde wandeling    wat ook heel fijn is, is dat er oprecht begrip is voor de beperkingen. je voelt je geen moment ongemakkelijk, lastig of te veel en dat is echt een verademing", aldus Marloek.
Ook Marloek haar partner Carlo was zeer te spreken: "Het was een schitterende ochtendwandeling, met veel en goede informatie. Dat werd gedeeld door super lieve en vriendelijke mensen, er werd ook veel gelachen het was heel erg ontspannen.
Bedankt voor deze ervaring."


Voor de Werkgroep Wolf Nederland was het in ieder geval een zeer mooie en leerzame ochtend die mogelijk in de toekomst een vervolg krijgt.
Alle vrijwilligers bedankt voor jullie inzet!

Eén van onze vrijwilligers: 

Werkgroep Wolf Nederland heeft inmiddels zo'n 40 vrijwilligers die zich inzetten voor de werkgroep.
In deze rubriek stellen we één van deze mensen aan u voor. Deze keer Joost Visser

Ik ben Joost Visser, woonachtig en werkzaam in Utrecht als beleidsadviseur Bodem. Vorig jaar ben ik in contact gekomen met een van de kartrekkers van de Werkgroep en in mijn vrije tijd kwam ik al met grote regelmaat op de Veluwe; mijn aanmelding voor de Werkgroep was een feit. Ook vanwege mijn onderwijsachtergrond als leraar Aardrijkskunde, want ook op het gebied van voorlichting en educatie is veel te doen.


Mijn interesse in de natuur heb ik al mijn hele leven, maar interesse in de wolf specifiek sinds 2015. Rond die tijd las ik steeds meer berichten dat de wolf 'stiekem' onze oostgrens aan het verkennen was. 'Hoe gaaf zou het zijn als onze groene gebieden bevolkt zouden worden door een aantal wolven, wild en ruimte genoeg......' Inmiddels zijn we 8 jaar verder en benutten nederlandse wolven de meest geschikte gebieden optimaal. 

Binnen de Werkgroep ontmoet ik mensen met hart voor natuur en de wolf. En dat gebeurt binnen de Werkgroep vooral ook met een realistische kijk op de komst van de wolf. Dat niet iedereen blij is met zijn komst is logisch, maar is vooral ook de krampreactie van een concurrent, 'de mens' is namelijk liever zelf de regisseur. Dat de wolf een veel betere gebiedsbeheerder is, gaat er maar moeizaam in en bots met een cultuur van beheren en bejagen.  

Overleg met het educatieteam van de Werkgroep Wolf Nederland

Maar tijden zijn aan het veranderen en er komt steeds meer ruimte en geld voor echte natuur, ook in een klein land als de onze. Beroepshalve merk ik dat op veel beleidsterreinen, waar meer aandacht is en komt voor de natuurlijke elementen van moeder aarde. Meer groen in steden, waterberging ipv stenen, niet meer bouwen in lage polders en steeds meer aandacht voor biodiversiteit. Een tendens waarin weer leren samenleven met de natuur ipv dat we de natuur naar ons hand zetten. Ik vind de wolf een prachtsymbool van deze revolutie. Een cultuuromslag duurt jaren en deze Werkgroep legt een prachtig fundament voor de toekomst. 

Informatie Veehouders bij elkaar op website Werkgroep Wolf Nederland

Voor (hobby)veehouders in de verschillende provincies is het soms erg lastig om de juiste informatie te vinden voor maatregelen om hun vee te beschermen en/of bij eventuele schade deze vergoed te krijgen. Waar moet je zijn voor de juiste informatie? De ene provincie heeft alles duidelijk vindbaar op haar website geplaatst, terwijl je bij de andere provincie in een waar doolhof belandt of helemaal geen info vindt.

Alle informatie centraal
Voor de Werkgroep Wolf Nederland reden om alle informatie op te zoeken en per provincie op een centrale plek te plaatsen.
Op de pagina staan, naast de algemene informatie van bijv. BIJ12, ook per provincie vermeldt welke informatie er beschikbaar is.
Zo vind je er bijv. of er een wolvenconsulent is aangesteld en of er subsidieregelingen gelden. Ook staat er vermeld of er in de bewuste provincie zogenaamde noodsets aanwezig zijn en beschikbaar worden gesteld. Zo kan een (hobby)veehouder eventueel in een noodsituatie snel gebruik maken van een wolfwerend raster.

Nog steeds geen landelijk beleid
Uit de verzamelde informatie blijk ook dat er ook provincies zijn die geen of nauwelijks (digitale)informatie beschikbaar hebben en er veel verschillen zijn per provincie. Na wat telefoontjes en veel speurwerk is er in ieder geval een basis waar alle beschikbare informatie is te vinden. 
Houd er wel rekening mee dat de informatie onderhevig is aan eventuele nieuwe ontwikkelingen. De WWN zal er in ieder geval alles aan doen om de beschikbare informatie zo actueel mogelijk te houden.

Paard & Erfgoed

Zondag 28 en maandag 29 mei vond voor de 16e keer het jaarlijkse Paard & Erfgoed plaats. Een uniek evenement voor iedereen die van het landleven houdt. 

Op het evenement zijn verschillende shows met honden, schapen, roofvogels en paarden. Demonstraties van oude ambachten en kinderactiviteiten. Daarnaast staan er boerderijdieren, woonwagens en trekkers. Kortom, een sfeervol plattelandsfeest met voor ieder wat wils.

De Werkgroep Wolf Nederland stond er ook dit jaar weer met een kraam om mensen te voorzien van informatie en advies.Veel goede gesprekken en discussies gehad. Vaak moeten uitleggen hoe wij als werkgroep in de hele discussie staan. Daar kunnen we heel duidelijk in zijn:

De werkgroep is niet vóór of tégen, maar mét!

Daarmee proberen we iedereen te woord te staan en indien gewenst te voorzien van informatie en eventueel advies wat je kunt doen om bijv. overlast door de wolf te beperken.

Fijn om te zien en te horen dat er mensen zijn die zelf in oplossingen denken en niet in problemen. Zo vertelde iemand over een aangebrachte "volière" voor zijn stal omdat zijn schapen eigenlijk niet de stal in wilde voor de nacht. Zo hield hij zijn dieren toch veiliger en zijn vrouw geruster.

 

Naast de vele informatie die we op onze kraam beschikbaar hadden m.b.t. de wolf middels folders, schedels van zijn prooien, pootafdrukken en enkele informatieve video's, konden de bezoekers dit jaar ook de sets van 6 ansichtkaarten, sleutelhangers of het leuke doe-boek Time Out aanschaffen en zo de werkgroep steunen.

Tussen de demonstraties van de Working Kelpies van Catrinus Homan en Erika Visser en hun medewerkers, kon er praktijkervaring worden verkregen over hoe zij zich wapenen tegen de wolf in het Drents Friese wold door gebruik te maken van de juiste raster, voldoende stroom en de inzet van Kuddebeschermingshonden. 

 

Via demo materiaal van de Agrishop en Gallagher konden geïnteresseerden ook preventiematerialen zien en voelen en kregen ze uitleg over de materialen en het gebruik er van.


Door soms alleen een luisterend oor te zijn en begrip te hebben voor de persoonlijke problemen kom je i.i.g. dichter bij elkaar i.p.v. verder bij elkaar vandaan. Daarbij hoef je het zeker niet met elkaar eens te zijn, maar vind je soms onverwachte raakvlakken waarbij je wel samen verder kunt. Respect en begrip zijn sowieso niet verkeerd om een gesprek te beginnen.

 

Al met al een prima ervaring tijdens dit unieke en bijzondere evenement.

Recent onderzoek: Doden van wolf kan roedel dynamiek enorm verstoren.

Voorstanders van afschieten van wolven zeggen dat er te veel wolven in het landschap zijn, en dat zelfs het verwijderen van grote delen van roedels niet veel invloed zal hebben op de totale populaties. In tegenstelling tot de massale vernietiging van een eeuw geleden, zullen ze terugkomen. Het komt wel goed met ze.

 

Maar een grote studie die eerder dit jaar werd gepubliceerd en waarin naar wolven in vijf nationale parken in Canada en de VS werd gekeken, toont aan dat wolvenpopulaties zich snel herstellen, maar hun sociale structuren niet. En, zo stellen de auteurs, de manier waarop wolven in een landschap functioneren - hoe broedparen hun roedel ordenen, hoe en wanneer ze zich voortplanten, bijvoorbeeld - is een belangrijk onderdeel van de natuurlijke systemen. De sterfte van één enkel dier kan dus belangrijke gevolgen hebben.

Bron: Pixabay

"Als je de verkeerde wolf op het verkeerde moment doodt, kan die roedel uitsterven of zich niet voortplanten", aldus Doug Smith, pas gepensioneerd wolvenbioloog van Yellowstone National Park en co-auteur van het artikel. "Hun sociale dynamiek is kwetsbaar. We hebben geen waardeoordeel uitgesproken over het doden van wolven. We zeggen alleen dat dit 100% is wat er gebeurt als je dat doet."

In Wyoming buiten de nationale parken, waar de wolven al bijna tien jaar door de staat worden beheerd, zeggen biologen dat ze een manier hebben gevonden om de wolvenjacht toe te staan, het plunderen van vee onder controle te houden en stabiele roedelstructuren te behouden. Het is mogelijk met voldoende gegevens en aandacht voor het wolvenbeheer, aldus Ken Mills, de wolvenbioloog van Wyoming Game and Fish.

Waarom roedels belangrijk zijn

Om te begrijpen wat er gebeurt als wolven sterven, moet je eerst weten hoe wolvenroedels functioneren.


"Omdat wolven sociaal zijn en populaties zijn gebouwd op roedels, heb je geen verzameling individuele wolven. Dat zijn elanden en herten," zei Smith. "Wolvenroedels bestaan niet als individuen, ze bestaan als groepen in roedels."

Sociale structuur binnen de roedel is erg belangrijk

Elke roedel heeft over het algemeen drie leeftijdsklassen: Het broedpaar en hun nakomelingen, dat zijn niet-broedende volwassenen en pups. Afhankelijk van de grootte van een roedel, kunnen er drie tot vijf niet-broedende volwassenen zijn. Als een van de fokwolven sterft, kan een andere volwassene de fok overnemen, tenzij ze verwant zijn, in welk geval een wolf van buitenaf invalt, aldus Smith.


Sommige roedels zijn zo klein als vier of vijf individuen, andere, zoals de Junction Butte Pack in Yellowstone, kunnen wel 20 wolven tellen - hoewel dat volgens Smith zelden voorkomt. De gemiddelde roedelgrootte in Yellowstone schommelt rond de 10 individuen.

 

De grootste doder van de wolf zijn de wolven zelf, vooral in territoriale conflicten, aldus Kira Cassidy, hoofdauteur van het nieuwe artikel en onderzoeksmedewerker van het Yellowstone Wolf Project. De meeste roedels blijven binnen hun gebied, tenzij een andere roedel uiteenvalt of bijzonder kwetsbaar wordt, meestal door het verlies van volwassenen.

Voor het volledige artikel: https://www.explorebigsky.com/wolf-killing-and-the-consequences-of-disturbing-pack-dynamics/48492

Ineke Perquin in de prijzen met haar fantastische wolven schilderijen/tekeningen

Ineke Perquin is al geruime tijd een enorm gedreven vrijwilliger bij de werkgroep. 
Met haar kunst heeft de Werkgroep Wolf Nederland een prachtig instrument in handen om de wolf onder de aandacht te brengen en zo te zorgen voor een bredere acceptatie.

Ze werkt constant aan haar passie "De Wolf" met als uiteindelijke doel een kalender ten behoeve van de Werkgroep Wolf Nederland.

Van haar eerste 6 schilderijen zijn inmiddels een mooie serie ansichtkaarten gemaakt die te verkrijgen zijn in de webshop van de Werkgroep. 

Helaas is niet iedereen gecharmeerd van haar passie en krijgt ze soms ook rare reacties uit onverwachte hoek. Voor Ineke alleen maar meer motivatie om de wolf vast te leggen.

2e prijs overall van de vakjury en 1e prijs van het publiek

Kunstgroep de Talter uit Oldenbroek organiseert al sinds 2013 de Talter Cultuurprijs. Dit evenement is voor regionale amateur kunstschilders. Zij krijgen de gelegenheid om hun werkstuk gedurende twee maanden te exposeren in Kulturhus de Talter.

Ineke tijdens de prijsuitreiking. Op de achtergrond het schilderij "Just good friends"

Een deskundige jury beoordeelt de werken en er vond op 20 mei een feestelijke prijsuitreiking plaats. Behalve dat Ineke van de vakjury de 2e prijs mocht ontvangen voor haar nieuwste werk "Just Friends" werd zij door het publiek als winnaar aangewezen voor de publieksprijs.

Voor Ineke een geweldige aanmoediging en waardering voor haar schitterende en gedetailleerde werk. De Werkgroep Wolf Nederland wil via deze weg Ineke feliciteren met deze erkenning en mooi prijs. 

Red Wolves (rode wolven) / Canis Rufus

Red Wolf by Raul Erquiaga

De rode wolf (Canis Rufus) kwam ooit voor in het hele oosten en zuiden van de Verenigde Staten. Nu is hij echter de bedreigdste hondachtige ter wereld, en een van de zeldzaamste zoogdieren, als gevolg van intensieve roofdier-bestrijdingsprogramma's, aantasting en wijziging van zijn habitat, het doden door jagers die rode wolven verwarren met coyotes, en het opgeven van het herstelprogramma voor de rode wolf door de US Fish and Wildlife Service (USFWS).

De rode wolf werd in 1967 aangewezen als bedreigde diersoort en werd in 1980 in het wild uitgestorven verklaard. In 1987 werd een experimentele populatie rode wolven die in gevangenschap was grootgebracht, opnieuw geïntroduceerd in het oosten van North Carolina. Gedurende 30 jaar heeft deze populatie geleefd - en tot voor kort gedijde - in het 1,7 miljoen hectare grote herstelgebied in de counties Dare, Tyrell, Beaufort, Hyde en Washington in het oosten van North Carolina. Deze herintroductie was zo succesvol dat de USFWS, de instantie die vanwege de Endangered Species Act (ESA) verantwoordelijk is voor het herstel van de soort, deze ooit een model noemde voor herintroducties van roofdieren.

Historisch verspreidingsgebied van de rode wolf met het beheersgebied van de niet-essentiële experimentele populatie. Kaart van Jose Barrios, USFWS.

Van 2002 tot 2014 telde de wilde populatie rode wolven constant meer dan 100 dieren. Maar vanaf 2012 begon de populatie af te nemen door maatregelen van de North Carolina Wildlife Resources Commission (NCWRC), en later door wanbeheer van de USFWS. In 2015 was de populatie afgenomen tot 50 à 75 dieren, en in 2016 tot 25 à 48 dieren.

Hoewel de USFWS geen nieuwe populatieschattingen voor 2017 heeft vrijgegeven, heeft zij toegegeven dat er vanaf november 2017 slechts twee of drie broedparen in het wild waren. Algemeen wordt aangenomen dat er nu minder dan 30 rode wolven in het wild leven. Wetenschappers hebben gewaarschuwd dat als de huidige beheerspraktijken doorgaan, rode wolven tegen 2024 opnieuw in het wild kunnen zijn uitgestorven.

Huidige (rood) en oorspronkelijk(geel) leefgebied Rode wolf

Gedurende het grootste deel van de geschiedenis van het herstelprogramma was schieten door jagers de belangrijkste oorzaak van sterfte onder rode wolven, een feit dat wordt toegeschreven aan de gelijkenis in uiterlijk tussen coyotes en rode wolven. Toch keurde de NCWRC in 2012 een tijdelijke regel goed die de nachtelijke jacht op coyotes met kunstlicht toestond op openbare en particuliere gronden in heel North Carolina, ook in het herstelgebied. In 2013 nam de NCWRC een permanente regel aan die de jacht op coyotes zonder vergunning overdag en met vergunning 's nachts in het herstelgebied toestond. In reactie hierop spanden AWI en anderen in 2012 en 2013 twee rechtszaken aan die beide regels met succes aanvochten. Deze juridische overwinningen leidden tot een scherpe daling van de sterfte onder rode wolven door schotwonden. Ga voor meer informatie over deze zaken naar onze pagina over rechtszaken tegen rode wolven.


De dreiging van schotsterfte werd al snel overschaduwd door de talrijke dreigingen die voortkwamen uit de verschuivende beheerspraktijken van de USFWS zelf. In 2013 werd het herstelprogramma overgeheveld van de jurisdictie van het National Wildlife Refuge System (NWRS) naar het Ecological Services Program. Hoewel zowel het NWRS als Ecological Services door de USFWS worden beheerd, betekende de verandering dat de besluitvorming verschoof van rode wolf biologen naar administratief personeel in Atlanta, 600 mijl verwijderd van het herstelgebied. Ook het programmabeleid verschoof van succesvolle instandhouding naar het sussen van landeigenaren die vijandig staan tegenover het herstelprogramma.


Als gevolg daarvan begon de USFWS vanaf 2014 niet alleen haar herstel- en beheerstaken met betrekking tot de rode wolf te verwaarlozen, maar begon zij ook vergunningen af te geven waarmee landeigenaren rode wolven op privéterreinen konden doden. In 2015 was een van de gedode dieren een vrouwtjeswolf, waarvan bekend was dat zij nesteldrang vertoonde en die eerder in vier afzonderlijke nesten in totaal 16 pups had grootgebracht. De USFWS-biologen dachten dat de wolf nog een nest pups grootbracht toen ze werd gedood, en dat ze die pups misschien nog aan het zogen was. Deze wolf werd simpelweg gedood omdat de landeigenaar haar niet op zijn land wilde, niet omdat ze een bedreiging vormde.

Rode wolf pup
Photo By/Credit
USFWS/USFWS

Vrouwelijke Rode Wolf
Photo By/Credit
USFWS

Gezien het kleine en afnemende aantal rode wolven heeft het verlies van zelfs maar één wolf enorme gevolgen voor de soort. De gevolgen zijn bijzonder ernstig wanneer een moederwolf verloren gaat, omdat daardoor niet alleen haar jongen wees worden en waarschijnlijk sterven, maar ook de mogelijkheid voor die wolf verdwijnt om meer nesten aan de populatie bij te dragen. Bovendien verstoort het de dynamiek van de hele roedel, waardoor de kans toeneemt dat andere rode wolven hybridiseren met coyotes: Hoewel rode wolven de neiging hebben voor het leven een paarband te vormen, kunnen rode wolven zich kruisen of hybridiseren met coyotes, vooral wanneer een volwassene van een broedpaar vlak voor het paarseizoen verloren gaat.


Tot overmaat van ramp kondigde de USFWS in 2015 aan de herintroducties van rode wolven op te schorten. Deze herintroducties, die van oudsher plaatsvinden door het fokken van pups, waarbij in gevangenschap gefokte pups in wilde holen worden geïntroduceerd en "geadopteerd" door een moeder van een wilde rode wolf, zijn gebruikt om andere verliezen in de populatie op te vangen sinds de wolven voor het eerst werden geherintroduceerd. Het agentschap is ook begonnen met het vangen en verwijderen van wolven van particuliere terreinen om ze in gevangenschap te plaatsen. De USFWS noemde de afnemende genetische diversiteit van de populatie in gevangenschap als rechtvaardiging voor deze actie. De USFWS beëindigde ook de sterilisatie van coyotes, die noodzakelijk was geweest voor het succes van de herintroductie van de rode wolf; om te voorkomen dat wilde rode wolven zich zouden vermengen met coyotes had de USFWS in het verleden coyotes gevangen en gesteriliseerd in en nabij het leefgebied van de rode wolf.

Als gevolg daarvan dienden AWI en andere groepen in 2015 een klacht in tegen de USFWS wegens het niet beschermen van rode wolven en het illegaal toestaan van het doden van een broedend vrouwtje. In 2016 vaardigde de US District Court for the Eastern District of North Carolina een voorlopig bevel uit om te voorkomen dat rode wolven die geen bedreiging vormen worden "meegenomen" (bijv. doden, schaden, lastigvallen, vangen). In 2018 maakte de rechtbank het verbod permanent en oordeelde dat de acties van de USFWS in strijd waren met de ESA, de National Environmental Policy Act en de USFWS-regelgeving. 

Deze belangrijke overwinning dreigt te worden ondermijnd door een nieuwe regeling van het USFWS-programma voor het herstel van de rode wolf die, wanneer aangenomen, het bestaande herstelgebied van de rode wolf met 90 procent zou verkleinen, zoals aangegeven op de onderstaande kaart, tot een gebied binnen één enkele provincie dat minder dan 15 wolven kan herbergen.


Ook de bescherming van wolven die het herstelgebied verlaten wordt opgeheven en het doden van rode wolven op privé- en staatsgronden wordt toegestaan. Als deze regel wordt aangenomen, zullen AWI en haar mede-eisers opnieuw voor de rechter verschijnen om de regel aan te vechten en te blijven vechten voor het voortbestaan van de rode wolf.

Ondertussen heeft het Congres in een in maart 2018 aangenomen kredietwet de USFWS opgedragen om een onafhankelijke beoordeling te verkrijgen over de taxonomische status van de rode wolf en de Mexicaanse grijze wolf. Op verzoek van de USFWS benoemde de National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine een commissie om een onafhankelijke analyse uit te voeren om te beoordelen of de rode wolf een taxonomisch geldige soort is. AWI heeft actief deelgenomen aan en toezicht gehouden op de voortgang van de commissie. In maart 2019 bracht de commissie haar rapport uit, Evaluating the Taxonomic Status of the Mexican Gray Wolf and the Red Wolf, waarin werd vastgesteld dat de rode wolf inderdaad een taxonomisch onderscheiden soort is. Deze conclusie was gebaseerd op morfologische, gedrags-, dieet- en genetische verschillen tussen rode wolven, grijze wolven en coyotes, en op mechanismen voor reproductieve isolatie. Deze bevinding is een belangrijke overwinning op het gebied van natuurbehoud, aangezien degenen die de bescherming van de rode wolven door de ESA willen schrappen, lang hebben betoogd dat het dier een ondersoort is van de coyote of een hybride van de grijze wolf en de coyote die geen ESA-lijst verdient. De bevindingen van het rapport bevestigen dat ESA-bescherming gerechtvaardigd is.


Rode wolven hebben dringend steun nodig van de USFWS en burgers om ervoor te zorgen dat ze een toekomst hebben in het wild. Om dit te bereiken hebben AWI en zijn bondgenoten een krachtige campagne gelanceerd, "De waarheid over rode wolven", om de boodschap over dit geweldige dier te verspreiden en de publieke steun voor de wolf te vergroten. De campagnewebsite informeerde bezoekers over de ecologische en economische voordelen van rode wolven voor North Carolina en biedt achtergrondinformatie, belangrijke feiten en media-updates over de soort. De site werd gebruikt om een petitie te genereren die door meer dan 80 particuliere landeigenaren in het herstelgebied werd ondertekend en waarin zij hun steun uitspraken voor het behoud van bedreigde rode wolven op hun particuliere land.


Voor meer info: https://www.fws.gov/project/red-wolf-recovery-program

5 euro korting voor de lezers van de Nieuwsbrief

Nog niet zo lang geleden was de aanwezigheid van wolven in Nederland een theoretische mogelijkheid. Inmiddels is het een realiteit en zijn er meerdere roedels aanwezig. Wolven laten zich erg moeilijk zien maar laten wel sporen na. Deze sporen zijn over de gehele Veluwe en andere gebieden in Nederland te vinden. De sporenspecialisten van Weylin Tracking helpen jou in deze online cursus de sporen van deze prachtige dieren te vinden en te begrijpen.

 

Voor wie
Deze online cursus is voor iedereen die meer leren wilt over wolven en hun sporen. De cursus is geschikt voor alle leeftijden. Je kunt de cursus op elk moment van de dag volgen, op je eigen tempo en vanaf elke locatie met internettoegang. Toch liever met een groep in het veld op pad? Neem dan een kijkje naar onze reguliere cursussen.

Wat je kan verwachten
Deze cursus behandeld het brede palet aan sporen dat wolven achterlaten.

Hoe wordt de cursus gegeven?
De cursus is opgedeeld in modules. Elke module behandeld een bepaald onderwerp. Zo is er de module uitwerpselen. Modules zijn opgedeeld in lessen. Zo bestaat de module uitwerpselen onder meer uit een les over hoe wolven uitwerpselen gebruiken as territoriummarkering, herkenning van prooidieren door middel van hun haren, hoe DNA wordt verzameld voor wetenschappelijk onderzoek en hoe wolven de plek uitzoeken waar een drol wordt gedeponeerd. Een compleet overzicht van alle modules en lessen is te zien hieronder bij veel gestelde vragen. Er wordt gebruik gemaakt van een combinatie van teksten en foto’s als wel professioneel geproduceerde video’s. We maken gebruik van LearnDash, een professioneel online leerplatform waarmee het voor jou eenvoudig navigeren is. Je eindigt de cursus met een afsluitende test en certificaat.

 

Wat je kan na deze cursus

  • Pootafdrukken
    Je weet de kenmerken van wolvenprenten en waar die verschillen van andere hondachtigen, zoals hond en vos. Je begrijpt ook waar die verschillen vandaan komen.

  • De gang
    De gang is de manier waarop een dier zich verplaatst. Je leert de stap, draf, scheve draf en de galop herkennen. Een drafspoor van minimaal honderd meter lengte is nodig om van een loopspoor met enige zekerheid te kunnen zeggen dat het door een wolf is achtergelaten.
  • Prooidieren en kills
    Wolven zijn carnivoren, ze vangen andere dieren voor hun voedsel. Je leert herkennen hoe een kill-site van een wolf eruit ziet en hoe die verschilt van andere carnivoren. Je kan gegeten prooidieren herkennen via de uitwerpselen van wolven.

  • Nog veel meer
    Waar je wolvensporen vinden kan, hoe die te documenteren, wat je meenemen moet en nog veel meer is onderdeel van deze cursus.
    Onderaan deze pagina staat bij veel gestelde vragen een compleet overzicht.

De pagina waarop je de cursus bereiken kan is:
https://www.diersporencursus.nl/cursus-diersporen/online-cursus-wolvensporen/


Door de code werkgroepwolf5 toe te passen in de winkelwagen ontvang je nog eens € 5,00 extra korting.
Je betaalt dan slechts € 24,95 i.p.v. huidige actieprijs van € 29,95.

werkgroepwolf5

"Er komen er steeds meer en het jongt maar aan"

Wolvenpups Bron: www.wildlifesciencecenter.org Roberta Ryan

Een veel gehoord argument van mensen die zich niet hebben verdiept in de biologie van de wolf en dit argument gebruiken waarom de wolf zou moeten worden beheerd. 
Wolven regelen dat, net zoals veel zaken in hun leven, zeer verstandig en zelf.

In tegenstelling tot onze "huis"hond (twee keer), is de wolf slechts een keer per jaar loops. Ook wordt in een roedel (leefgemeenschap van de wolf) alleen de "moeder" van de groep gedekt door de "vader" van de groep. De rest van de in de roedel levende wolven zorgen niet voor voortplanting. In uitzonderlijke gevallen gebeurt dit wel, maar niet op grote schaal. Inteelt betekent zeker een verzwakking van het voortbestaan en dus is de wolf daar ook niet bij gebaat.

Wolventeefjes zijn ongeveer rond het tweede levenjaar pas vruchtbaar. Dat is ook vaak de periode waar ze de roedel verlaten en op zoek gaan naar een eigen leefgebied en partner. Hierdoor blijft de grootte van de roedel dus ook beperkt in omvang. Meestal bestaat een gevestigde roedel na 2 jaar uit maximaal zo'n 10 individuen.

 

Een teef kan tot maximaal 10 welpen werpen. Deze hoeveelheid nageslacht is uitzonderlijk. Over het algemeen is het aantal van 6 welpen een gemiddelde. Het aantal welpen is ook sterk afhankelijk van de hoeveelheid voedsel en andere roedels in de directe omgeving. 
Ook is een feit dat gemiddeld zo'n 50% van de nieuwgeboren welpen het eerste levenjaar niet overleeft, waardoor de aanwas dus minder is als wordt gesteld.

Trekkende wolven op zoek naar een eigen leefgebied en partner zijn onervaren in de nieuwe te doorkruisen omgevingen. Hierdoor vallen er relatief veel wolven ten prooi aan het drukke verkeer.
Het valt sowieso niet mee om een geschikt leefgebied te vinden als er al enkele roedels gevestigd zijn. Roedels accepteren over het algemeen geen vreemde wolven binnen hun gebied en zullen ze dan ook als vijand verjagen of zelfs doden.

 

Uitgaande van deze feiten, klopt het argument, wat vaak te horen is dus niet. Wolven regulieren hun aantallen vooral zelf.

In onderstaand overzicht vind je komende evenementen van de WWN.

Deze wandeling in het Kroondomein start bij het buurschap Gortel (Epe).

Reserveer hier je ticket(s)

Deze wandeling over de Ginkel start bij de Parkeerplaats van het Natuurcentrum in Ede.

Reserveer hier je ticket(s)

Deze wandeling in Nationaal Park Veluwezoom start bij Woodz in Velp.

Reserveer hier je ticket(s)

Deze wandeling door het Deelerwoud start bij parkeerplaats van het Deelerwoud in Deelen.

Reserveer hier je ticket(s)

Deze nieuwsbrief is een uitgave van Werkgroep Wolf Nederland
Aan de inhoud van deze nieuwsbrief kunnen geen rechten worden ontleend
Niets uit deze uitgave mag worden gebruikt of vermenigvuldigt zonder uitdrukkelijke toestemming van Werkgroep Wolf Nederland.
Werkgroep Wolf Nederland is een notariële vereniging, en staat ingeschreven bij de KvK onder: 83976310.