|
Dinsdag 27 februari 2024 Shalom beste lezers,
Wat een dilemma: familie van de gegijzelden roepen de Israëlische regering voortdurend op om het uitwisselen van Israëlische gegijzelden in Gaza tegen Arabische gevangenen uit Israëlische gevangenissen. Echter, families van inmiddels gesneuvelde Israëlische soldaten blijven de regering smeken te blijven doorvechten om hamas totaal uit te roeien. Anders zijn hun mannen, zonen en dochters immers voor niets gesneuveld? De deal, waarbij de de jonge Israëlische soldaat Gilad Shalit een aantal jaar geleden tegen 1027 Arabische terroristen is uitgewisseld, komt daarbij weer boven. Een weduwe van een gesneuvelde soldaat in de huidige oorlog heeft al twee andere naaste familieleden verloren door aanslagen van juist die bevrijde terroristen! De slachting en gijzelneming van 7 oktober is een direct resultaat van die uitwisseling van destijds; het heeft hamas een vrijbrief gegeven om mensen te gijzelen: het werkt toch!?
En inderdaad, in Qatar zijn onderhandelingen aan de gang voor een nieuwe deal waarbij tien tegen één zouden worden uitgewisseld, dus tien Arabische gevangenen, die om een goede reden vastzitten, tegen één Israëlische gegijzelde die daar om geen enkele goede reden vastzit. Daarbij zou er veertig dagen lang een 'staakt het vuren' moeten komen. Tenten en ander materieel zou aan Gaza moeten worden geleverd en Gazanen zouden druppelsgewijs terug kunnen keren naar hun huizen, al naargelang de gegijzelden naar huis kunnen. Maar of de gegijzelden allemaal vrijkomen, daar is nog geen sprake van zoals we het nu begrijpen. Hoe lang nog, hoeveel leven er überhaupt nog!? Voorlopig wordt een aantal gegijzelden vrijwel zeker gebruikt als menselijk schild voor topman Yachija Sinwar, van wie de IDF vermoedt dat hij zich nog steeds ophoudt in de tunnels ergens onder Khan Yunis.
De volledige regering van de Palestijnse Autoriteit (PA) is opgestapt, alleen president Mahmoud Abbas, die na zijn benoeming in 2005 nooit meer verkiezingen heeft uitgeschreven, is nog over. De opgestapte leden willen een nieuwe regering waarin hamas ook plaatsneemt(!), zo las ik vanmorgen in Arutz7.
Inmiddels gaan de leugens in de media door, er lijkt wel geen houden meer aan. Israël zou hulptransporten blokkeren en ga zo maar door. Hamas, intussen, zorgt dat de meeste goederen niet bij de burgers terechtkomen, maar bij hun eigen leden. En geven Israël de schuld. De meeste media nemen het klakkeloos over en zo wordt meer en meer haat gezaaid tegen Joden. Biden vindt intussen dat Israël zich niet mag bemoeien met de verdeling van de hulpgoederen, hamas met de grijpgrage handjes niet in de weg mag staan.
We zijn weer aanbeland in de jaren '30, maar nu veel meer wereldwijd. Van allerlei kanten wordt Israël opgeroepen tot het stoppen van 'genocide.' Israël pleegt echter geen genocide, we kunnen het blijven herhalen, maar het is vechten tegen de bierkaai. Inmiddels voelen vele Joden ook buiten Israël zich niet meer veilig.
Overigens zijn ultra orthodoxe groeperingen in Israël aan het staken omdat ze vinden dat hun kinderen niet in het leger moeten hoeven dienen. Dit leidt weer tot verontwaardiging bij vele anderen wiens kinderen wél in dienst moeten. Deze ultra orthodoxen genieten wél van de verdediging van dit land door andermans kinderen en mannen, maar willen zelf buiten schot blijven, het geeft scheve ogen en het is ook niet fair. Dit probleem speelt overigens al tientallen jaren. Premier Netanyahu heeft altijd toegegeven aan de eis van deze orthodoxe groeperingen, maar komt daarmee nu zelf steeds verder onder druk te staan.
En dan komt de ramadan er nog aan, tien maart start deze islamitische vastentijd. Wij houden hier collectief ons hart vast want de vorige jaren was dit telkens een maand vol aanslagen. De westerse wereld weet hier nauwelijks van omdat de media zulke dingen niet berichten. En als het al verteld wordt, wordt het omgedraaid: 'Het Israëlische leger doodt twee Palestijnse jongeren,' zoiets. Je wordt er zo moedeloos van. De Israëlische doden worden niet of nauwelijks genoemd, laat staan dat het initiatief bij de terroristen ligt.
In het noorden van het land vallen meer en meer raketten vanuit Libanon en Israël heeft gisteren voor het eerst dieper in Libanon teruggeslagen om een hezbollah wespennest uit te schakelen. De mensen in het noorden van ons land kunnen nog altijd niet naar huis, ook iets wat de reguliere media niet noemen. Alsof alleen de Gazanen ontheemd zijn.
Inmiddels reageert onder meer Amerika dat Israël nu maar de tranen moet drogen, de slachting van 7 oktober moet vergeten en de wapens moet neerleggen want ze zijn te getraumatiseerd om helder te kunnen denken, dit schreef men bijvoorbeeld in de New York Times, tot grote verontwaardiging van de Israëliërs. Waarom pakt men dit volk zo aan, waarom horen we de media niet zeggen tegen hamas: geef Israël haar mensen terug!? Het is werkelijk de omgekeerde wereld en het doet steeds meer pijn.
Het is duidelijk dat de Arabieren geen Joodse staat dulden en er alles aan zullen blijven doen om ons uit te moorden. We kunnen alleen maar opzien naar de God van Israël, Die Zij beloften aan Zijn volk heeft gedaan en op Wie wij vertrouwen, ik hoop dat dit prachtige Godsvolkje ook meer en meer op Hem vertrouwt want Zijn Naam is een sterke toren en wie Hem aanroept wordt gered. Meer en meer wordt duidelijk hoe nodig dat is!
in Ezechiël 35:10-13 zegt God:
[10] 'Want u zei: ‘Ik zal zowel Israël als Juda in handen krijgen. Wij zullen ze veroveren. Wat kan het ons schelen dat God daar woont!’ ” [11] Daarom zegt de Oppermachtige Here: “Zo waar Ik leef, Ik zal uw wandaden beantwoorden met mijn toorn, Ik zal u al uw jaloezie en haat betaald zetten. En Ik zal mijn naam in Israël eer aandoen door wat Ik met u doe. [12-13] En u zult erachter komen dat Ik elk kwaad woord dat u tegen het bergland van Israël hebt geuit, heb gehoord: ‘Zijn volk is hulpeloos, we kunnen het nu zonder gevaar opslokken,’ zei u in uw grootspraak tegen de Here. En Ik heb alles gehoord!'
Wij zijn overigens verheugd dat de stroom vrijwilligers, die hier in het land de boeren komen helpen, gestaag groeit, het is geweldig dat dit gebeurt en de boeren zijn zo dankbaar! Ook in maart komen velen de handen uit de mouwen steken, van jong tot oud, goed zo, lieve mensen! Kol hakavod, alle eer! Toch nog iets positiefs om te schrijven dus ...
Onze kinderen waren beiden even thuis voor shabat, ze maken het goed, daar zijn we dankbaar voor!
Aanstaande donderdagavond 29 februari om half acht Nederlandse tijd geven wij ons webinar over Parashat Ki Tisa via Zoom. iedereen is welkom, geef u op via info@studiehuisreshiet.nl als u zin heeft om mee te doen. Het duurt een uurtje.
Hartelijk dank voor uw medeleven en gebeden voor ons allemaal hier in het kleine heilige Landje,
Karen Strijker.
|