Hi ,
Mijn vader had in mijn jeugd een mooi beroep, meubelmaker. Bij het bedrijf waar hij werkte maakten ze eiken meubelen en inrichtingen. Wanneer ik soms op zaterdag meeging, vond ik de geur van hout en houtlijm heerlijk.
Totdat het bedrijf in 1982 in afgeslankte vorm verderging en de vestiging in Haaksbergen werd gesloten. Mijn vader was plotseling werkloos. Het duurde bijna twee jaar voordat hij weer een baan had. Dit was net voordat hij van de ww naar de bijstand zou gaan.
De ervaringen uit die periode gaven mij het gevoel dat ik niet afhankelijk wilde zijn van anderen of ik een baan had of niet. De opleiding die ik ging volgen moest mij de vrijheid geven om altijd een baan te vinden.
Het motiveerde om het pad van de opleiding voor me te zien. Dit innerlijk kompas heeft mij de jaren daarna met veel inzet door de opleidingen geholpen, van de mavo naar de mts, naar de hts.
Het fijne in de opleidingen die ik heb gevolgd was dat ik met mijn hoofd en mijn handen kon werken, een combinatie van theorie en praktijk. Vandaag ben ik dankbaar dat ik veel installatiewerk zelf kan doen, kan programmeren en graag met hout werk. Het geeft mij een gevoel van keuzevrijheid. De gedachte dat ik morgen in een praktisch beroep aan de slag zou kunnen zorgt voor ontspanning.
Een keuze die veel kinderen niet hebben leerde ik van Claire Boonstra [1]. De manier waarop scholen veelal zijn opgezet, de druk van ouders en de omgeving om zo theoretisch mogelijk te leren, de vele toetsen die ze moeten doen, zorgt voor gespannen verwachtingen.
Claire vertelt over de manier waarop de cito score wordt gebruikt voor een theoretische en praktische splitsing voor de vervolgopleiding van kinderen. Ze legde uit dat nergens in de wet staat, dat kinderen (meer dan 100) toetsen moeten maken in een schooljaar. [2]
De twee belangrijkste vragen die ik van Claire leerde in dit gesprek:
- Wat wil jij dat jonge mensen leren op school? Een belangrijke vraag voor jou als ouder en/of ondernemer.
- Waarin willen we als land heel goed in zijn? Hier hebben we dan een kompas voor het onderwijs op te ontwikkelen.
Er is al een aantal jaren een groot tekort aan praktische opgeleide mensen in de maatschappij. Carolien Nijhuis vertelt over hoe ze aandacht voor techniek stimuleert in het onderwijs. Waarbij ze extra aandacht heeft voor jonge vrouwen in de techniek met intiatieven als Femme Tech Achterhoek. [3] Ze heeft niet alleen een visie op techniek en onderwijs, ze ondersteunt dit ook actief.
Wat is jouw vraag voor het onderwijs? Wat wil jij dat je kind leert?
Luister hier naar het gesprek met Claire en leer over welke veranderingen in het onderwijs nodig zijn voor een toekomst met aandacht voor welzijn en minder focus op welvaart.
